Toen de 103-jarige oma van haar man op sterven lag, kreeg Eveline Oostdijk een bijzondere vraag van haar schoonouders: of ze, als het zover was, de uitvaart zou willen leiden.
Met een master humanistiek op zak en ruime ervaring in het onderwijs had Eveline zonder meer affiniteit met betekenisgeving en spreken voor een groep. Maar een afscheidsceremonie verzorgen – en dan ook nog voor een naaste, dat was nieuw voor haar. We spraken elkaar in de periode dat de oma haar laatste levensfase was ingegaan, over de betekenis van een goede ceremonie en de wensen of verwachtingen die hieraan ten grondslag kunnen liggen.