Publicatie: waar begin je?

In vervolg op het dikke rapport Niet langer een Keuze heb ik met veel plezier een belangrijke bijdrage geleverd aan de totstandkoming van de ‘publieksvriendelijke’ publicatie Waar begin je? Met leerlingen en leraren in gesprek over respect voor seksuele diversiteit.

Het is een kleurrijk boekje geworden, bedoeld om scholen en partners in het onderwijsveld te helpen nadenken over ondersteuning bij de verplichte aandacht voor seksuele diversiteit en zorg voor veiligheid voor àlle leerlingen.
Lees verder

Aandacht voor seksuele diversiteit: wat werkt?

Voor leerlingen die lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender zijn of een intersekse conditie hebben (lhbti-leerlingen) is het op school onveiliger dan voor andere groepen leerlingen, blijkt uit tal van onderzoeken. Slechts een kwart van de leerlingen zegt dat je het op school eerlijk kunt zeggen wanneer je seksuele oriëntatie afwijkt van de heteroseksuele norm.

De Onderwijsalliantie voor Seksuele Diversiteit onderzocht welke factoren scholen stimuleren of hinderen om werk te maken van seksuele diversiteit binnen het kader van de zorg voor sociale veiligheid. Dat gebeurde in gesprekken met leraren, leerlingen en schoolleiders. Om de waarnemingen binnen de school te verrijken, ging ik op pad om het buitenperspectief in kaart te brengen: in een tiental interviews bundelde ik ervaringen van voorlichters, theatermakers, schoolbegeleiders, uitgevers van lesmateriaal en workshop-aanbieders.

Lees verder

Vrijwilligers aan het woord: vluchtelingen helpen

Zoals veel Nederlandse gemeenten kwam ook Utrecht in 2015 voor de taak te staan vluchtelingen en asielzoekers uit onder andere Syrië, Irak en Afghanistan (tijdelijk) te huisvesten. Deze extra opvang was hard nodig door de acute toename van het aantal mensen dat huis en haard moest verlaten. Opvallend veel burgers meldden zich aan om vrijwillig iets te doen met of voor deze groep vluchtelingen en asielzoekers. Dat varieerde van eenmalige acties, zoals bijvoorbeeld kledinginzameling of etentjes, tot langduriger inzet zoals het geven van taallessen. 

In opdracht van een aantal samenwerkende Utrechtse vrijwilligersorganisaties voerde ik met collega Bart Mijland een verkennend onderzoek uit naar de vrijwillige inzet van deze burgers. Welke beweegredenen hadden zij om actief te worden in de noodopvang en wat is er nodig om hun enthousiasme voor de toekomst te behouden?

Lees verder

Ouderen aan het woord: bewonersevaluatie

De Roze Loper heeft als doel de sociale acceptatie van lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuele mensen en transgenders (LHBT) in zorginstellingen te bevorderen. Het certificaat werd in 2010 voor het eerst uitgereikt aan een verzorgingshuis in Amsterdam. Ervaringen van directeuren en beleidsmedewerkers met de interventie werden al volop uitgewisseld, maar over de waardering van de Roze Loper door bewoners was nog weinig bekend.

In het kader van de interventiebeschrijving van de Roze Loper door kenniscentrum Movisie ten behoeve van de databank effectieve sociale interventies voerde ik een kwalitatief onderzoek uit onder cliënten van zorginstellingen met een Roze Loper.

Lees verder

Zorgprofessionals op de hoogte over roze ouderen

Ontbrekende mantelzorg, rouw, het uitkomen voor gevoelens op latere leeftijd, intolerantie en agressie: het zijn onderwerpen waar roze ouderen mee te maken hebben. Want wat als je door je seksuele voorkeur geen kinderen hebt om op terug te vallen, bijvoorbeeld omdat je kinderen je niet meer willen zien, toen je uitkwam voor je gevoelens? Of wanneer je geen kinderen hebt? Lees verder

Symposium Roze Ouderenzorg: workshop “Kleurrijke Kennis”

LHBT-vriendelijk beleid in je organisatie: hoe begin je erover, bottom-up of top-down? Hoe kom je van de tolerantiescan tot het begeerde certificaat? Welke rol spelen management, cliëntenraad en geestelijk verzorgers? Hoe consolideer je roze beleid in een organisatie die voortdurend in verandering is? Op talloze manieren kunnen we van elkaars expertise leren. Lees verder