De Roze Loper heeft als doel de sociale acceptatie van lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuele mensen en transgenders (LHBT) in zorginstellingen te bevorderen. Het certificaat werd in 2010 voor het eerst uitgereikt aan een verzorgingshuis in Amsterdam. Ervaringen van directeuren en beleidsmedewerkers met de interventie werden al volop uitgewisseld, maar over de waardering van de Roze Loper door bewoners was nog weinig bekend.
In het kader van de interventiebeschrijving van de Roze Loper door kenniscentrum Movisie ten behoeve van de databank effectieve sociale interventies voerde ik een kwalitatief onderzoek uit onder cliënten van zorginstellingen met een Roze Loper.
De doelstelling van mijn onderzoek was in kaart brengen hoe de doelgroep van de interventie – in dit geval bewoners/cliënten van Roze Loper-instellingen en in bredere zin, bezoekers van Roze Salons – de Roze Loper ervaren en waarderen. In gesprekken met een twintigtal ouderen zocht ik naar antwoorden op vragen over de invoering en de zichtbaarheid van het ‘roze beleid’, verwachtingen ten aanzien van het sociale klimaat in huis, de omstandigheden die hebben bijgedragen aan het slagen van het Roze Loper-traject en hun (on)tevredenheid over de LHBT-acceptatie in het verzorgingshuis.
De meeste respondenten die ik sprak over de Roze Loper zijn daarover positief, trots en tevreden. Met name LHBT-bewoners spreken zich expliciet uit over hun gevoel van veiligheid, acceptatie, tolerantie, zichtbaarheid, niet gediscrimineerd worden en onderlinge solidariteit. Ook noemen zij het belang van een voorbeeldrol van openlijk homoseksuele bewoners in de zorginstelling, zowel voor andere bewoners als voor personeel en vice versa. Ook niet-LHBT-bewoners vinden dat het klimaat tolerant is, en dat er geen ruimte is voor pesten of homodiscriminatie.
Sommige ouderen menen dat de Roze Loper beperkt effect kan hebben, gezien de hoge leeftijd van de bewoners en de hardnekkigheid van hun overtuigingen. En een ‘voorkeursbehandeling’ en het organiseren van aparte activiteiten voor roze ouderen wordt ook een risicofactor genoemd: overdaad schaadt.
Bewoners die om andere redenen ooit te maken hebben gehad met uitsluiting, onbegrip of discriminatie zeggen echter óók profijt te hebben van de Roze Loper omdat hierdoor het gesprek over diversiteit vaker gevoerd wordt. Ook zij voelen zich meer geaccepteerd.
De Roze Loper wordt uitgevoerd door de Alliantie Roze 50+, een samenwerkingsverband van ANBO en COC Nederland. De Roze Loper leidt tot sociale acceptatie van seksuele diversiteit in de zorg en kan gebruikt worden in zorginstellingen, verpleeghuizen, welzijnsorganisaties en thuiszorgorganisaties. Een belangrijk onderdeel van het traject is de Roze Loper Tolerantiescan. Dit meetinstrument geeft zorginstellingen inzicht in hoeverre hun aanbod aansluit bij de seksuele diversiteit van de LHBT-doelgroep.
Opdrachtgevers: Roze 50+ / Movisie
