De Roze Loper heeft als doel de sociale acceptatie van lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuele mensen en transgenders (LHBT) in zorginstellingen te bevorderen. Het certificaat werd in 2010 voor het eerst uitgereikt aan een verzorgingshuis in Amsterdam. Ervaringen van directeuren en beleidsmedewerkers met de interventie werden al volop uitgewisseld, maar over de waardering van de Roze Loper door bewoners was nog weinig bekend.
In het kader van de interventiebeschrijving van de Roze Loper door kenniscentrum Movisie ten behoeve van de databank effectieve sociale interventies voerde ik een kwalitatief onderzoek uit onder cliënten van zorginstellingen met een Roze Loper.
Ontbrekende mantelzorg, rouw, het uitkomen voor gevoelens op latere leeftijd, intolerantie en agressie: het zijn onderwerpen waar roze ouderen mee te maken hebben. Want wat als je door je seksuele voorkeur geen kinderen hebt om op terug te vallen, bijvoorbeeld omdat je kinderen je niet meer willen zien, toen je uitkwam voor je gevoelens? Of wanneer je geen kinderen hebt? 
LHBT-vriendelijk beleid in je organisatie: hoe begin je erover, bottom-up of top-down? Hoe kom je van de tolerantiescan tot het begeerde certificaat? Welke rol spelen management, cliëntenraad en geestelijk verzorgers? Hoe consolideer je roze beleid in een organisatie die voortdurend in verandering is? Op talloze manieren kunnen we van elkaars expertise leren. 