‘Dat gaat ook alle kanten uit’, zei iemand laatst tegen mij, toen ik over mijn loopbaan zat te vertellen. Ja, mijn professionele ontwikkeling heeft zich misschien niet helemaal volgens het boekje voltrokken. Maar het mag dan wel alle kanten uitgaan, ik word er nog steeds met de dag enthousiaster over! En… veelzijdigheid is ook een kwaliteit.
Ik schrijf sinds ik leerde schrijven, en ben er nooit meer mee gestopt – van dwaze fantasieverhaaltjes tot een lijvig werkstuk over China. Van een feuilleton over een eigenwijs egeltje in de schoolkrant tot een dwarse column in het vaktijdschrift voor mondhygiënisten. Van een masterscriptie over homovriendelijkheid in de ouderenzorg tot de publieksversie van een rapport over seksuele diversiteit in het onderwijs. En of mijn pennenvruchten nu voor pubers of voor wethouders bedoeld zijn, ik zoek net zo lang samen met mijn klant tot de juiste woorden er staan om de juiste boodschap over te brengen.
Ik bemoei me graag met hoe andere mensen hun werk doen. Bij een werkgroep van Amnesty International en in het bestuur van mijn studentenkoor- en orkest. In de commissie Beroepsprofiel van de Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten en als preventie-interventiemedewerker bij een GGD in begeleiding en advies van scholen. Als gastdocent op een hogeschool en als coördinator van verschillende korte of langer lopende projecten. Als pionier in het ontwikkelen van het ouderenbeleid bij COC Leiden en als mede-ontwerper van nieuw lesmateriaal voor de voorlichting over seksuele diversiteit. Vanuit de verschillende rollen die ik zo vervuld heb, kan ik steeds gerichter met mijn klanten meedenken over hoe ze iets willen aanpakken.
Ik ga voor inhoud. En als die me raakt, kun je rekenen op mijn volledige toewijding: dan werk ik met overgave en zorgvuldigheid aan een helder resultaat. Ben jij enthousiast over wat je doet, dan sluit ik me graag bij je aan voor het goede doel. Alle kans dat wij samen met mijn optimisme, lef en overtuigingskracht ook anderen aan boord krijgen.
Ik verdiep me graag in onderwerpen die ertoe doen. Daarom ging ik Humanistiek studeren. Daar leerde ik pas echt goed luisteren en kijken, zelfs met een multidisciplinaire academische blik. Ik verzamelde als een bezetene kennis over diversiteit, empowerment, organisatievraagstukken, participatie en burgerschapsvorming. Met deze theoretische basis in mijn zak ging ik onderzoek doen. Naar de waarde van e-learning voor een onderwijs-adviesbureau, naar lhbt-vriendelijkheid in de ouderenzorg, naar de motivatie van vrijwilligers die met vluchtelingen werken, naar bewonerservaringen in verzorgingshuizen met een Roze Loper en naar inzichten van gastdocenten over seksuele diversiteit in het onderwijs. Maar voor mij blijft de praktische inslag leidend – wat kunnen docenten hiermee? Wat hebben zorginstellingen nodig om met de uitkomsten aan de slag te gaan? Wat zijn de behoeften van de vrijwilligers en hoe kunnen organisaties daarin voorzien? Wie een concreet antwoord zoekt op dit soort vragen is bij mij aan het juiste adres.
Ik kan open-minded waarnemen en vervolgens zorgvuldig analyseren: dat is handig als het op papier moet komen, maar ook bij het geven van een presentatie of mondeling commentaar. Als het nodig is ben ik diplomatiek, maar liever nog benader ik mijn omgeving met een gezonde mix van humor, scherpte en directheid.
Ik ben graag efficiënt, resultaatgericht en accuraat. Toch heeft mijn leven nóg meer kleur sinds ik aan mijn werkzaamheden een levensbeschouwelijke dimensie toevoeg. De opleiding tot humanistisch celebrant – ritueelbegeleider – is mijn meest recente reis. Het leven als reis is binnen de humanistische benadering van levenskunst een bekende metafoor. Hoe geef je op een zinvolle manier vorm aan je leven? Wanneer je het leven ziet als een reis, vinden er steeds gebeurtenissen plaats die om betekenisgeving vragen. Rituelen vormen tijdens deze reis de piketpaaltjes. Rituelen kunnen zorgen voor orde en stabiliteit, ze kunnen richting geven of een verandering markeren. In de uitwisseling met collega’s en klanten ontstaan de prachtigste rituelen.
Het kan zijn dat ik verrassend uit de hoek kom, of een onconventioneel voorstel doe. Professionaliteit betekent voor mij geen zakelijkheid, maar juist betrokkenheid en een persoonlijke benadering.
Wat mij betreft werken we samen. Ik ben liever je partner-in-crime of je daadkrachtige sidekick, dan de klusjesvrouw die buiten je blikveld komt puinruimen.
